Wewnętrzny wystrój kościoła

Ołtarz główny, który do dnia dzisiejszego stoi w kościele w Wojsce, powstał w dwóch etapach. Jest wykonany z płyt białego marmuru. Płyta ołtarzowa jest z piaskowca. Na środku ołtarza stoi pancerne tabernakulum.
Pradella miała być wykonana z drewna lipowego i ozdobiona bogatym ornamentem, oraz rzeźbioną niszę dla wystawienia Najświętszego Sakramentu. Nisza miała być pozłacana a filary posrebrzane. Jako wykończenie ołtarza F. Simon sugerował figurę Chrystusa Pana w otoczeniu adorujących aniołów.
Ksiądz Trocha przedstawił swoją wizję ołtarza głównego. Centralną postacią miała być figura Chrystusa Pana, ale nie w otoczeniu aniołów, lecz ludzi różnych zawodów. Ks. Trocha prosił, by ołtarz był gotowy do grudnia 1940r. Niestety termin nie został dotrzymany. Ołtarz został ukończony dopiero w grudniu 1941r. Przedstawia akt poświęcenia rodziny i różnych zawodów Najświętszemu Sercu Jezusowemu.Poświęcony został w uroczystość Bożego Narodzenia w 1941r.
W jednym ołtarzu widnieje św. Jacek i bł. Bronisława, a w drugim są sceny męki Pańskiej. Kiedy odsuwa się z przodu płytę przy ołtarzu św. Krzyża, znajdujemy tam grób Pana Jezusa.
Drugi boczny ołtarz, na którym do dnia dzisiejszego stoi figura Matki Boskiej, miał być według planu ołtarzem św. Rodziny.

W wieży kościelnej wiszą 3 dzwony : mały - synaturka, dzwon " Eufemia " i dzwon " Jan ". Pierwszy dzwon został ofiarowany przez E. Tarnowską 21 marca 1933r.
Drugi dzwon " Jan " został zakupiony z ofiar wiernych i został dostarczony 12 lipca 1934r. 
Według opowiadania naocznego świadka,dzwon " Jan " został koleją wieziony z Wrocławia do Tworoga, skąd przewieziono go do Wojski i ustawiono w stodole Skowronka, który mieszkał naprzeciw kościoła. Tam również i stał już dzwon " Eufemia ". W dniu poświęcenia dzwonów 26 lipca 1934r. dzwony ustawiono na pięknie udekorowanej platformie i w procesji przy udziale prawie wszystkich ludzi dostały się do kościoła, gdzie nastąpiło poświęcenie przez ks. proboszcza Radwana.


                                      (fragmenty wzięte zostały z 'Kroniki Parafialnej')